Fuente deste texto na noticia da Voz de Galicia do día 08 de mayo de 2015

Dende hai un par de anos funme propoñendo facer un reto deportivo -relata-. Un primeiro fora co Club Ciclista Burela, unha 24 horas en bici de montaña. Tamén empecei a correr dende hai un par de anos. Propúxenme facer o Camiño de Santiago correndo, practicamente sen parar, so para estirar e pouco máis. E pensei que, de facelo, facelo por algo. Como pasara de neno un ano indo e vindo de Santiago, pensei que a meta, en vez da catedral fora o hospital e o fin recaudar fondos para a Escola Camilo Jose Cela, no hospital. Na época que nos toca vivir, a moitos pais de nenos ingresados lles custa chegar a fin de mes e comer. Entre pais e esa escola se van poñendo cartos para facer algunha compra. Os cartos que xunte -matiza- van ir para iso, díxome a directora da Escola, á que o deixo nas súa mans porque é unha persoa moi válida. A forma de dar a recaudación será nunha especie de vales.

Los primeros colaboradores ya comenzaron a surgir: Esperemos que sexan moitos máis pero estamos chegando aos 500 euros. Por ahora colaboran, confirmó Villarino, Otero Regal, Casa Elena Turismo Rural de Reinante, la Asociación San Salvador de Fazouro y Area Fisioterapia de Foz. Tamén a xente que soe correr conmigo quere aportar algo, agrega. Para apoyarle se puede contactar con él por Facebook, a través de su perfil (Aris Villarino), según indica.

En medio de la conversación, toca hablar de cáncer e infancia, difícil pero real: Aos dez penso que o puiden vivir mellor, dentro do que cabe, do que o viviría agora con máis anos. Como neno, si ves que estás mal, pero non o asumes tanto como sendo adulto. Cuando iba al CHUS, a Escuela Camilo José Cela dedicábase -recuerda- a facer a labor do colexio, axudaba a que te evadiras un pouco, tiña parte lúdica e de axuda a pais e nais dos nenos. Con eles fun a Disneyland, mandáronme camisetas firmadas xogadores do Barça... a verdade é que se moven moito e eu estoulles moi agradecido. A labor dos médicos tamén é importante pero ese ano indo e vindo de Santiago, si, foi complicado, finaliza. Reconoce que no le dió por dedicarse a la medicina, pero cando estaba alí si me apetecía. Ahora, busco a forma de axudar, dunha forma ou outra.

Prevé llevar a cabo la carrera entre los días 27 y 28 de junio. Unha das premisas coas que naceu isto é non poñerme un tempo determinado, xa que nunca me enfrentei a nada así, termina.